Марк Тьютерс. Утопия – это фильм, не умещающийся в границах кадра… Переступи через них!

Марк
Тьютерс (Marc
Tuters)

 

 

Одна из традиций австралийских аборигенов заключается в том,
что племена на протяжении десятков тысяч лет используют особое мнемонический приём,
помогающее им прокладывать свой путь в обширном и часто кажущемся
негостеприимным пространстве. От поколения к поколению они передают мелодии
песен, которые представляют собой своего рода интерактивные карты территории.
Каждая мелодия песни содержит информацию, относящуюся к конкретному маршруту в
пространстве. Когда соплеменник «следует тропой мелодии» и напевает её
повторяющийся ритм, он подключается (
upload) к информации, накопленной в мелодии
его предками, а также одновременно нагружает (
download) мелодию собственным
опытом. Хотя магические связи с землёй были в порядке вещей для древних
традиций, просвещённые современные общества их практически вытеснили. По иронии
судьбы, новые коммуникационные и компьютерные технологии (
smartifacts, cell swarming, WiFi узлы и специализированные
компьютерные сети  – вот всего лишь
несколько примеров), похоже, способствуют возрождению архаики в виде
технологичного номадизма, для которого древние племенные практики, например,
связанные с мелодиями песен, могут оказаться ключом, открывающим дверь в
человеческое и человечное технологическое будущее.

 

        «Утопия – это фильм, не
умещающийся в границах кадра, архитектура, не нуждающаяся в стенах»
. Михаил Ямпольски [10]

 

Хотя протесты против ВТО в Сиэтле
сегодня обычно упоминаются как символическое начало нового радикализма, они
также символизировали собой возникновение нео-трайбалистского коллективизма,
порождённого мобильным взаимодействием (тем своеобразным пространством
«технологичного номадизма», которое МакЛюэн назвал бы акустическим пространством
[*1]). Во время протестов полицейские фалангой надвигались на демонстрантов, их
стратегия была синхронизирована с помощью приказов, которые отдавались с одного
центрального командного пункта. Однако участники протестов были способны
мгновенно рассредоточиваться и собираться вместе в следующее же мгновение,
сообщая о своих движениях друг другу с помощью сотовых телефонов, демонстрируя
коллективное поведение, которое позже сравнили с манёврами стаи птиц [17] [*2].

 

Сегодня, когда мобильная телефония
получила распространение, беспрецедентное в истории коммуникаций, мы только
начинаем по-настоящему понимать потенциал её воздействия на принципы
социального пространства. Далее будут рассмотрены некоторые из потенциальных
перспектив, а также имплицитных угроз, связанных с сетевой мобильностью, причём
особое внимание будет уделено тому, вокруг чего в прессе подняли такую шумиху,
локативным технологиям. Эта статья является попыткой превратить теорию в
практику, в ней обсуждается замысел потенциальной платформы для такого
коллективизма, которому свойственен «технологичный номадизм». Моделью для неё
являются граффити, и она основана на творческом использовании принципа привязки
информации к определённому местоположению в пространстве в контексте общественных
WiFi сетей. Рассмотрим разработанный
Карлисом Калнинсом (
Karlis Kalnins), Пабло Мочковским (Pablo Mochkovsky) и автором [*3] проект Geographiti, представляющий собой систему с
открытым доступом для локативного (
locationaware) мобильного
сотрудничества, которая позволяет своим пользователям отправлять и получать
гео-кодируемые (
geocoded) «виртуальные граффити», привязанные к
конкретному архитектоническому пространству.

Continue reading

Posted in пераклады | Comments Off on Марк Тьютерс. Утопия – это фильм, не умещающийся в границах кадра… Переступи через них!

Франк Дзювэль. Глябалізацыя кантролю над міграцыяй (Частка 1)

Перакладзена паводле тэксту, зьмешчанага на сайце: www.noborder.org

 Франк Дзювэль (Franck Düvell), доктар філязофіі, спэцыяліст у галіне сацыяльных навукаў (нар. у 1961 г. у Вільгельмсхафэне, Нямеччына).

 http://franckduvell.posterous.com/

Вывучаў сацыяльныя навукі ў Брэмэнскім унівэрсітэце з 1982 па 1987 гг., у 1998 г. з адзнакай абараніў доктарскую дысэртацыю. Навуковы супрацоўнік унівэрсітэту ва Эксэтэры, супрацоўнічае з European University Institute/RobertSchumann Centre, Флёрэнцыя, а таксама з унівэрсытэтамі Брэмэну і Ольдэнбургу.

Галоўныя накірункі працы: міграцыя ды мяншыні, дыскрымінацыя ды антырасізм,
інтэрнацыяналізм і антыімпэрыялізм, канцэпт глябальнай сацыяльнай справядлівасьці.

Займаецца сацыяльнай працай у MediNetzBremen – арганізацыі, якая дапамагае мігрантам, шукальнікам прытулку і нелегалам. Зьяўляецца адным з выдаўцоў бюлетэню Statewatch, супрацоўнічае зAntirassismusbüroBremen.

Апошнія публікацыі:

Irregular Migration: The dilemmas of transnational mobility, Cheltenham: Edward Elgar, 2002 (разам з Білам Джорданам);

Die Globalisierung des Migrationsregimes. Materialien für einen neuen Antiimperialismus 7, Berlin: Assoziation A, 2002 (рэдактар і адзін з аўтараў);

Migration: Bounderies of Social Justice, Cambridge: Polity, 2003 ,  (разам з Білам Джорданам).

 

МАМ рэкамэндавалаўраду Турэччын «перашкаджаць незаконнай міграцыі ды змагацца з гандлемлюдзьмі.
(International Organisation for Migration, 1995, [1])

 

У Турэччыне падчас спробы нелегальна перайсьці мяжу … дзевяць чалавек застрэленыя. Пяцёра іншых параненыя. 139 чалавек з Афганістану, Пакістану ды Банглядэш спрабавалі перайсьці іранска-турэцкую мяжу.

 (Tageszeitung,
11.5.2000)

 

Напруга, што існуе паміж правам на свабоднае перасоўваньне [2] і правам нацыянальных дзяржаваў абараняць свае межы і кантраляваць доступ на сваю тэрыторыю, як
дэманструе вышэйзгаданы выпадак, – неад’емная ад пытаньня жыцьця і сьмерці.
Падзея на іранска-турэцкай мяжы – зусім не выпадковасьць,
а адлюстраваньне ў рэчаіснасьці той дыскусіі, што адбываецца на міжнародным узроўні. «Тыя, хто належаць да краінаў з найбольш заможнымі эканомікамі, усё болей пагаджаюца з поглядам Распайю на сьвет як на ўтвораны двума «лягэрамі», аддзеленымі адзін ад аднаго і няроўнымі, – дзе багатыя хутка будуць вымушаныя змагацца, а бедныя – загінуць, калі, канечне, нас не захлыне масавая міграцыя», – да такой ступені кансэрватыўнага францускага мысьляра ды эсэіста Figaro паважаюць палітычныя кансультанты, якія вызначаюць палітычны курс ЗША [3]. Гэта рыхтуе глебу для «мілітарызацыі кантролю над міграцыяй» [4], і таксама ёсьць прыкметай таго, што міжнародная супольнасьць гатовая прынесьці жыцьці людзей ў ахвяру дзеля
захаваньня status quo, што вызначаецца сацыяльнай несправядлівасьцю, няроўнасьцю ды выключэньнем. Тое, аднак, што тут падаецца зваротам да ірацыянальнага пачуцьця страху, мае
насамрэч вельмі рацыянальныя перадумовы.

  Continue reading

Posted in пераклады | Tagged , | Comments Off on Франк Дзювэль. Глябалізацыя кантролю над міграцыяй (Частка 1)

Франк Дзювэль. Глябалізацыя кантролю над міграцыяй (Частка 2)

 Франк Дзювэль. Глябалізацыя кантролю над міграцыяй (Частка 2)

Толькі цягам двух гадоў МАМ падвоіла колькасьць сваіх прадстаўнікоў з 40 да 100. Увесь сьвет быў падзелены на 19 рэгіёнаў міграцыі, на чале кожнага зь якіх стаіць рэгіянальная штаб-кватэра, да прыкладу, у Брусэлі, Рыме, Будапэшце, Гельсынкі ці Бангкоку. Ейныя пэрэфэрыйныя філіі, што ажыцьцяўляюць «Праграму збору інфармацыі па праблемах міграцыі», можна разглядаць як бастыёны глябальнай «сыстэмы папярэджаньня міграцыі», якая пастаўляе ў краіны-пункты прызначэньня дадзеныя пра міграцыйныя рухі, структуры, сувязі і памагатых [33]. МАМ экспартуе эўрапейскую мадэль кантролю над міграцыяй ва ўсе астатнія часткі сьвету, такія, як Заходняя Афрыка, дзе МАМ і «Эканамічная супольнасьць заходнеафрыканскіх дзяржаваў зьбіраюцца заснаваць Аддзел міграцыйнае статыстыкі, які дазволіць палепшыць разуменьне праблемаў міграцыі і дапаможа заснаваць эфэктыўныя міграцыйныя праграмы і міграцыйную палітыку» [34]. Тое ж самае адбываеццца ў Паўднёвай Амэрыцы ў рамах Пуэблаўскага працэсу і ў Паўднёва-Ўсходняй Азіі ў рамах Манільскага працэсу, кожны зь якіх ёсьць сынонімам рэгіянальнага міграцыйнага рэжыму.

МАМ заўжды распачынае сваю дзейнасьць зь якіх-небудзь дасьледаваньняў, пасьля справаздачу публікуюць, адзначаючы выяўленыя праблемы, такія, да прыкладу, як колькасьць нелегальнага насельніцтва [35]. Часта насамрэч гаворка ідзе пра грамадзянаў суседняй краіны, і ў краіне, зь якой яна мяжуе, дзе яны жывуць і працуюць, іхная прысутнасьць не ўспрымаецца як праблема цераз гістарычныя і культурныя сувязі паміж народамі – прыкладам можа служыць 50-гадовая традыцыя адчыненых межаў паміж краінамі СЭУ [viii]. Калі ўжо «праблема» была створаная, МАМ прыходзіць у краіну і прапануе парады стасоўна стратэгіі ейнага разьвязаньня, дапамогу ў распрацоўцы і ажыцьцяўленьні новай палітыкі, і, нарэшце, навучае карыстацца новымі тэхналёгіямі кантролю над міграцыяй. Да прыкладу, ва Ўкраіне МАМ наладзіла тамтэйшым памежнікам экскурсію на мэксыканска-амэрыканскую мяжу, каб прадэманстраваць, як выглядае эфэктыўны рэжым кантролю.
МАМ ня толькі назапашвае, канцэнтруе і, у сваю чаргу, пашырае сучасны стан рэчаў у палітыцы і тэхналёгіі кантролю над міграцыяй ва ўсіх частках сьвету, яна таксама прапануе ўсеабдымны падыход, утвораны камбінацыяй захадаў, у шэраг якіх уваходзяць схемы дыскрэдытацыі міграцыі (т. зв. «Інфармацыйныя сэмінары»), стварэньне новых пунктаў памежнага кантролю (як ва Ўкраіне), будоўля і падтрымка дзейнасьці лягераў для затрыманых (да прыкладу, у Наўру), высылка непажаданых мігрантаў (т. зв. «добраахвотныя схемы вяртаньня», што дзейнічаюць у Вялікай Брытаніі, Нямеччыне, Нідэрляндах і шматлікіх іншых краінах) ды найманьне пажаданай працоўнай сілы (да прыкладу, з Эквадору для Гішпаніі). Міжурадавыя кансультацыі па праблемах прытулку, уцекачоў і міграцыйнае палітыкі ды Міжнародная арганізацыя па праблемах міграцыі ня толькі заснаваныя на эканамічных прынцыпах, але таксама выяўляюць надта расысцкую ідэю нацыянальнасьці, дому ды прыналежнасьці. Падставовым для іх ёсьць меркаваньне, што «людзі павінны пераважным чынам жыць там, дзе іхны дом, дзе іхны народ ды іхная зямля» [36].
Continue reading

Posted in пераклады | Tagged , | Comments Off on Франк Дзювэль. Глябалізацыя кантролю над міграцыяй (Частка 2)

Маркус Тэрмонен. Узаемасувязь паміж эўрапейскай працоўнай і міграцыйнай палітыкамі (Частка 1)

Перакладзена паводле тэксту, зьмешчанага на сайце: http://www.no-racism.net

 

Артыкул напісаны на аснове выступу аўтара 12 ліпеня 2004 году
ў No Border Camp, Іматра (Фінляндыя)
– адным зь міжнародных летнікаў, прысьвечаных праблемам мігрантаў, барацьбе
супраць межаў, за свабоднае перасоўваньне людзей (http://fi.noborder.org/).

 0) Уступ.

Гэта – ня вельмі падрабязная, хаця і досыць
доўгая прэзэнтацыя дадзенага пытаньня. Яна ёсьць усяго толькі спробай
усталяваць агульныя рамкі для абмеркаваньня ўзаемасувязі, што існуе паміж
працоўнай і міграцыйнай палітыкамі.

Найперш давайце зьвернемся да
дэклярацыі самаарганізаваных групаў мігрантаў, распрацаванай на Эўрапейскім
сацыяльным форуме ў Парыжы ў лістападзе 2003 г. Два першыя яе пункты
абвяшчаюць:

“1. Лічым неабходным
падкрэсьліць, што т.зв. “асобы без дакумэнтаў” (sans papiers) – гэта толькі
бачная вяршыня таго айсбэргу зьняпэўніваньня (прэкарызацыі), зь якім сутыкаюцца
ўсе мігранты, як зрэшты і іншыя работнікі.

2. Лічым неабходным
падкрэсьліць надзвычайную ролю асобаў без дакумэнтаў (sans papiers) у працэсе
рэструктурызацыі працоўнае сфэры шляхам ператварэньня агульнага становішча работнікаў
у больш ненадзейнае і нетрывалае”.

   Галоўная мэта гэтай прэзэнтацыі
– паспрабаваць глыбей асэнсаваць названыя аспэкты праблемы. Я засяроджу сваю
ўвагу пераважна на мігрантах, якія не зьяўляюцца грамадзянамі Эўразьвязу.
Праўда, ёсьць адно выключэньне, якое датычыцца працы ў новых
краінах-супольніцах ЭЗ і тамтэйшай сытуацыі, якія я разглядаю як адмысловы
выпадак эўрапейскае працоўнае палітыкі. Вядома, лічбы паказьнікаў міжнароднай
міграцыі паміж “старымі” краінамі-супольніцамі ЭЗ вельмі значныя, але яны яшчэ
ні пра што ня сьведчаць, бо ў большасьці выпадкаў становішча такога кшталту
мігрантаў на працоўным рынку ня горшае за становішча астатняга насельніцтва. А
што да працаўладкаваньня, дык іх пазыцыі нават лепшыя і яны часта займаюць
высокія пасады ў міжнародных карпарацыях і г. д.

Continue reading

Posted in пераклады | Tagged , | Comments Off on Маркус Тэрмонен. Узаемасувязь паміж эўрапейскай працоўнай і міграцыйнай палітыкамі (Частка 1)

Маркус Тэрмонен. Узаемасувязь паміж эўрапейскай працоўнай і міграцыйнай палітыкамі (Частка 2)

3.)   
Асобныя аспэкты становішча
“легальных” мігрантаў на рынку працы ў ЭЗ.

Наступная інфармацыя падаецца паводле
справаздачы Эўрапейскага цэнтру маніторынгу расізму і варожасьці да чужынцаў
“Мігранты, меншасьці ды занятасьць: выключэньне, дыскрымінацыя ды
анты-дыскрымінацыйныя захады ў пятнаццаці краінах Эўразьвязу” [2],
апублікаванай у кастрычніку 2003 г.

Continue reading

Posted in пераклады | Tagged , | Comments Off on Маркус Тэрмонен. Узаемасувязь паміж эўрапейскай працоўнай і міграцыйнай палітыкамі (Частка 2)

Методологический анархизм как основание современной критической теории

            Само понятие критической теории обязано своим происхождением марксизму и неомарксизму – теориям, которые исходили из принципиальной роли знания и носителей знания в революционных преобразованиях общества. Ход развития философских и социально-теоретических идей в ХХ веке привёл к дезавуированию установок классического рационализма, переосмыслению соотношения теории и практики, отказу от эссенциализма и сильной теории общества, разочарованию в диалектике и системном подходе, изменению позиций марксизма в интеллектуальном и политическом поле, и смещению роли интеллектуалов, – что предполагает приниципиально новые требования к социальной критике. Её основания должны быть подвержены значительному пересмотру.

            Современный трансформирующийся мир, становящийся всё более сложным и разбалансированным, предполагает, что для анализа необходимы более гибкие понятия и методы. Кризисное, нестабильное состояние обществ вызвано радикальными переменами в экономике, социальной жизни и политической практике, которые произошли в последней четверти XX века. По мере того, как рынки становятся всё глобальнее, а неолиберальный курс всё более ограничивает политическое и социальное регулирование экономики, финансовая власть укрепляется: в результате влияние над обширными рынками сосредоточено в руках нескольких ключевых игроков. Мир находится в состоянии всеобщей и всепроникающей войны, которая маскируется риторикой борьбы с терроризмом и обеспечения безопасности, а на деле представляет собой изощрённую форму подавления жизненной воли широких масс.

            В этой ситуации необходима такая критическая теория, которая была бы направлена на борьбу против власти и господства как на микроуровне, так и на уровне глобального мирового порядка. Современная социальная теория и философия выработали инструменты и принципы, которые позволяют переосмыслить многие политические понятия в свете угроз и возможностей, порождаемых современным миром, и могут обеспечить работу социальной критики.

Continue reading

Posted in тэорыя | Comments Off on Методологический анархизм как основание современной критической теории

Кайрос как преодоление революционной судьбы

… you are the music while the music lasts.

 T. S. Eliot

Время не линейно. Представлением о линейности времени мы обязаны христианству, которое впервые задало историческое измерение человеческому бытию и задало вектор, ориентированный в будущее. История получила чёткие координаты: пришествие Христа стало точкой отсчёта и финальным моментом. Это был радикальный шаг по отношению к цикличному времени традиционных религий. Природный круговорот был разомкнут христианством. Направление исторического вектора в будущее, подчиняющее и оправдывающее развитие настоящего было заимствовано революционными доктринами из христианства. Они представляют собой различные версии секуляризованного христианского проекта, когда пришествие Царствия Божьего переформулируется в терминах социалистического общества. В настоящем есть некие знаки, зародыши будущего, которые свидетельствуют о том, что предлагаемая интерпретация верна, и указывают на необходимость двигаться дальше. Революция – это результирующая устремлений людей к свободе, она задаёт смысл борьбе и страданиям. Революция неизбежна, она грядёт в критический момент, который может быть назван мессианским. Он является закономерным следствием всей предыдущей истории борьбы и одновременно перечёркивает собой всю предыдущую историю угнетения во имя будущего совершенного социального порядка. Ценность будущей революции не соразмерна ценности жизни, направленной на борьбу, точно так же как жизнь в Граде Земном не сопоставима с грядущей жизнью в Граде Божьем.

Continue reading

Posted in тэорыя | 1 Comment

Анархія – гэта дзівацтва

Для мяне дзівацтва* – гэта руйнаваньне межаў.
Штучныя, адвольна вызначаныя межы сэгрэгуюць ды падзяляюць нас на
субкультуры, залежна ад таго, як мы сябе паводзім, што мы апранаем і зь
кім мы трахаемся. На маю думку, анархізм і дзівацтва ідуць поруч.
Падумай пра тое, наколькі прыдуманай ёсьць дзяржаўная мяжа? Колькі
ёсьць межаў, вызначаных супольнасьцямі, што жывуць у іх? Ці мае
якая-небудзь супольнасьць выразную мяжу? Ці не пашыраецца яна і ці не
сьціскаецца з часам, калі людзі вандруюць, гандлююць, дзеляцца
культурамі, заводзяць новых сяброў? Ці можаш ты накінуць мяжу на свой
гендэр**? Ты заўжды паводзіш сябе пэўным чынам ці твае паводзіны
зьмяняюцца з часам? Ці можаш ты накінуць мяжу на сваю сэксуальнасьць?

Зірніце
на гісторыю дзяржаўных межаў і вы пабачыце, што большасьць ёсьць
вынікам прыгнёту. Ўладар абвяшчае свае правы на "ўласную" тэрыторыю ды
яе народ, і такім чынам пануючы клас мае права кіраваць нашымі жыцьцямі
і страўліваць нас з тымі, хто мае іншыя межы на іншых тэрыторыях. Цяпер
намі кіруюць цэрквы, манархіі, маралі, СМІ, карпарацыі і
"прадстаўнікі", абраныя на выбарах, дзе абраньне каштуе грошай. Калі
апошні раз быў абраны ўрад, які б не падтрымлівала мэдыя-імпэрыя
Рупэрта Мэрдака? Няма ніякай рэальнай дэмакратыі і ніякага
"прадстаўніцтва". Ці палітыкі сапраўды цябе прадстаўляюць? Ці ты зь імі
калі-небудзь сустракаўся? Ці ты галасавала за іх? Ці ты галасавала? Ты
галасаваў за кагосьці, хто натхняў цябе, ці проста галасаваў, бо не
жадаў прыхода да ўлады горшага кандыдата? Ці сапраўды ты можаш ўкласьці
ўсе твае спадзяваньні і мары ў выбарчую скрынку раз на чатыры гады?

Continue reading

Posted in пераклады | Comments Off on Анархія – гэта дзівацтва